De Vrijheid Voorbij: 'Liberation Day' en het Amerikaanse Tarievenfeest
Een feest van vrijheid – met bijsluiter
Elk jaar op Liberation Day viert de Verenigde Staten vol trots hun rol als bevrijder van de wereld. Met vlaggen, vuurwerk en speeches over vrijheid en democratie, lijkt het een dag vol nobele bedoelingen.
Maar achter al dat patriottisch vertoon schuilt een ironie die je bijna zou laten denken dat het een satire van zichzelf is.
Wat wordt er eigenlijk gevierd?
- Een geschiedenis van militaire interventies, zogenaamd om landen te ‘bevrijden’.
- De export van ‘vrijheid’ – vaak geleverd in pakketvorm met bijgevoegde drones en economische voorwaarden.
- Een vleugje selectief geheugen: de bevrijding telt alleen als het geopolitiek goed uitkomt.
Vrijheid met een tariefkaartje
Wat Liberation Day nog ironischer maakt? Terwijl de VS het woord ‘vrijheid’ in hoofdletters uitschreeuwt, hanteert het tegelijkertijd een keihard economisch beleid richting diezelfde ‘bevrijde’ landen.
De realiteit:
- Importtarieven op staal uit bevriende landen.
- Economische sancties als je te veel autonomie toont.
- Handelsverdragen herschrijven ten voordele van Amerikaans belang, met “America First” als vrolijk refrein.
Een feestje voor weinigen
- De boeren in Zuid-Amerika? Mogen blij zijn als hun producten niet geblokkeerd worden.
- Europese partners? Betalen extra voor technologie of grondstoffen – in de naam van nationale veiligheid natuurlijk.
- Ontwikkelingslanden? Die krijgen ‘hulp’… zolang ze zich houden aan het economische draaiboek dat in Washington is geschreven.
De moraal van het verhaal?
| Wat ze zeggen | Wat ze doen |
|---|---|
| “We bevrijden jullie!” | “Maar wel even die importheffing van 25% betalen, oké?” |
| “Vrijhandel is goed voor iedereen.” | “Behalve als het ons minder oplevert, dan gooien we de poort dicht.” |
| “Wij steunen democratie.” | “Tenzij de verkeerde kandidaat wint, dan sturen we wat ‘vrijheid’ met luchtsteun.” |
Mijn analyse en mening
‘Liberation Day’ zoals gevierd in de VS is niet alleen ongelooflijk hypocriet, het is een pijnlijk voorbeeld van hoe woorden als ‘vrijheid’ en ‘democratie’ gebruikt worden als marketinginstrument voor economische dominantie. Het feit dat landen worden ‘bevrijd’ en daarna direct geconfronteerd worden met tariefmuren, quota en afhankelijkheid, maakt het hele concept ronduit cynisch.
In mijn ogen is deze dag eerder een viering van hoe goed je het verhaal kunt vertellen, niet van de realiteit die daarachter schuilgaat. Het is vrijheid — maar dan wel exclusief, met voorwaarden, en bij voorkeur tegen betaling.
Of zoals ze het in marketing zouden noemen: "Vrijheid™, nu verkrijgbaar met invoerrechten."
Comments
Post a Comment